متواضع بود|گوشه هایی از خصوصیات اخلاقی و رفتاری شهید "عیسی آستوی"

 به گزار ش نوید شاهد ایلام،شهيد عيسي آستوي فرزند محمد سال 1340 در بغداد متولد شد و به ایران مهاجرت کردند شهيد در خانواده ای بسيار مذهبي و پايبند به اصول ديني در شهرستان آبدانان از توابع استان ایلام رشد نمود و با همين روحيه توانست دوران تحصيلي خود را با موفقيت پشت سر گذاشته و موفق به اخذ ديپلم در رشته اقتصاد اجتماعي گردد. شهيد پس از مدتي به عضويت رسمي سپاه پاسداران درآمد وي به عنوان فرمانده گروهان از تبحر خاصي برخوردار بود و در تجهيز و فرماندهي گروه ها از خود توان خاصي نشان مي داد و براي هميشه نشان سردار شهيد را از آن خود نمود عاقبت در بیست و چهارم مهرماه 1363  در منطقه عملياتي ميمك به شهادت رسيد و پيكر مطهرش مدتها مفقود  بود و پدر بار اين انتظار را تحمل نكرد و به فرزندش پيوست.
پيكر مطهرش بعداز گذشت 11 سال از كوچ غريبانه اش در منطقه عملياتي عاشورا توسط گروه تفحص اجساد شناسايي و به ايلام منتقل گرديد و در گلزار شهداي علی صالح(ع) در كنار ديگر همرزمانش جاودانه شد.

کمک مالی به نیازمندان
همرزم شهید می گوید: شهید آستوی در حرفه ی بنایی مهارت خاصی داشت. پیش از آن که به استخدام سپاه درآید، مخارج زندگی خانواده اش را از این طریق تأمین می کرد. با وجود آن که خانواده اش از لحاظ مالی وضع مناسبی نداشت، بخشی از درآمدی را که از طریق بنایی کسب می کرد، به مستمندان می داد؛ زمانی هم که از سپاه پاسداران حقوق دریافت می کرد؛ مبلغی از حقوق و دستمزدش را به نیروهای بسیجی تحت آموزش که نیازمند بودند می بخشید. او کمتر از مرخصی استفاده می کرد، اما زمانی که احتیاج مالی پیدا می کرد، به مرخصی می رفت و به کار بنایی می پرداخت تا مخارج زندگی خانواده اش را تأمین کند.

خوش رفتاری با نیروهای تحت آموزش
همرزم شهید می گوید: معمولاً تصور می شود که مربیان آموزش تاکتیک، در جریان تمرینات میدانی، اشخاصی سختگیر و انعطاف ناپذیر هستند، زیرا انتظار می رود، افراد تحت آموزش، دستورات مربیان را در حین تمرینات به خوبی اجرا کنند، اما آستوی در عین حال که خیلی منضبط بود با نیروهای تحت آموزش خود برخوردی دوستانه داشت و به آن ها احترام می گذاشت. همین خوش رفتاری او سبب شده بود تا خیلی از نیروهایی که زیر نظر وی آموزش دیده بودند، بعد از اتمام دوره ی آموزشی، با وی مکاتبه داشته باشند. ما شاهد بودیم که ایشان بعضی وقت ها تا پاسی از شب بیدار می ماند و به نامه هایی که از جانب نیروهای بسیجی تحت آموزش دریافت می کرد، پاسخ می داد.
زمانی که به عنوان مربی، نیروها را به آموزش عملیات کوهستانی می بردیم، بعضی از نیروها هنگام بازگشت از تمرینات، به علت خستگی و ناتوانی جسمی، قدرت حمل اسلحه و کوله پشتی خود را نداشتند. آستوی را می دیدیم که تعدادی اسلحه و کوله پشتی به دوش می کشید تا کمکی به نیروهای تحت آموزش کرده باشد.

سرآمد در ورزش فوتبال
همرزم شهید می گوید: شهید آستوی از یک بنیه جسمی قوی برخوردار بود، به همین دلیل به ورزش، به ویژه فوتبال، علاقمند بود. به طوری که در زمینه ی ورزش فوتبال، یکی از بازیکنان زبده استان به شمار می رفت و در چند مسابقه ی استانی موفق به کسب امتیازاتی شد.

توجه ویژه به اعمال عبادی
آستوی نه تنها مقید به انجام واجبات و فرایض دینی بود، بلکه به مستحبات هم توجه جدی داشت. از جمله این که نماز شب ایشان ترک نمی شد. گاهی اوقات پیش نماز می شد و نیروهای پادگان نمازشان را به او اقتدا می کردند. در ماه مبارک رمضان تا پاسی از شب به عبادت و انجام اعمال عبادی می پرداخت. آنگاه موقع سحر، سرگرم پخت و پز و آماده کردن غذای سحری برای سایر مربیانی که در پادگان بودند، می شد.

علاقه به خانواده
مادر شهید آستوی می گوید:عیسی با من، خواهر و برادرش خیلی مهربان بود. زمانی که پدرش در بیمارستان بستری بود، شب ها در کنار بسترش می ماند تا پدرش احساس تنهایی نکند.